دعا برای فرج امام زمان (علیه السّلام)

دعا جلوه گاه نیاز است، دری به سوی رحمت پروردگار است، کلید باب اجابت است. بدون دعا، اوج بندگی خدا دست نیافتنی است.

بدون دعا، بندگان خدا از عنایت او محروم می مانند.«قل ما یعبؤ بکم ربّی لولا دعاءکم»[1]. بدون دعا، لذّت انس با خدا، شیرینی ارتباط با معبود، حلاوت قرب به پروردگار نصیب آفریدگان او نمی شود.دعا اساس عبادت، روح عبادت، مغز عبادت است[2].

امّا در دوران غیبت حضرت مهدی-علیه السّلام- شاید نیاز بندگان به دعا بیش از هر زمان دیگری باشد، زیرا از رحمت حضور خلیفه رحمان محروم مانده اند و درماندگی و اضطرار را با تمام وجود حس کرده اند.

«امّن یجیب المضطرّ اذا دعاه و یکشف السّوء و یجعلکم خلفاء الارض»[3].

شیرین و در عین حال شگفت است که مردم ما در هر بلا و مصیبت و برای شفای هر مریض و حلّ هر مشکل و روا شدن هر حاجتی، آیه ای را می خوانند که به گونه ای صریح آنان را به دعا برای امام زمان-علیه السّلام- و برطرف شدن بلای غیبت و به خلافت رسیدن مؤمنان تشویق می کند.

«کیست- غیر از خدا- آن کس که درمانده را- وقتی که دعا می کند و او را می خواند- اجابت کند و گرفتاری او را برطرف کند و شما را جانشینان زمین قرار دهد؟».این آیه به امام زمان-علیه السّلام- و منتظران او تأویل شده است[4].

باید برای امام زمان-علیه السّلام- دعا کرد، برای سلامتی او، برای ایمنی او، برای عزّت او، برای نصرت و تأیید او، برای تعجیل ظهور او، برای تحقق اهداف او، باید همیشه خدا را خواند.

امامان بزرگوار که پیشوایان راه سعادت بشریت اند، هم خود برای امام زمان-علیه السّلام- و ظهورش دعا کرده اند و هم دیگران را به چنین دعایی دعوت کرده اند:

یونس بن عبدالرحمان گوید: امام رضا-علیه السّلام- همواره به دعا برای صاحب امر-علیه السّلام- امر می فرمود:«انّ الرضا-علیه السّلام- کان یأمر بالدعاء لصاحب الامر»[5].

ادامه مطلب در پست بعدی