قرآن، اولين وظيفه همه انبيا را امر به معروف و نهى از منكر ميداند و مى فرمايد:«ما در ميان هر امّتى، پيامبرى را مبعوث كرديم كه مهمترين وظيفه آنان دو چيز بود : يكى امر به يكتاپرستى كه بزرگ ترين معروف هاست« اَنِ اعْبُدُوااللَّه »، و دوم نهى از اطاعت طاغوتها كه بزرگ ترين منكرهاست « اِجْتَنِبُوا الطَّاغوتَ »، (سوره نحل، آيه ٣٦ : و لقد بعثنا فى كل امة رسولاً ان اعبدواالله واجتنبواالطاغوت ).
در سوره اعراف نيز مى خوانيم:«پيامبر اسلام كه نام و نشانش در تورات و انجيل آمده، اوّلين وظيفه اش امر به معروف و نهى از منكر است) ( اعراف / ١٥٧ . الذين يتبعون )

یکی از مسائل اعتقادی، عدل الهی است که در قرآن کریم واژه «عدل» ذکر نشده، لیکن با تعبیر «نفی ظلم» از ساحت مقدس خداوند، این حقیقت بیان شده است؛

«إِنَّ اللَّهَ لا يَظْلِمُ النَّاسَ شَيْئاً وَ لکِنَّ النَّاسَ أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ» سوره یونس/44

بلاهایی که متوجه انسان می شود، هیچ گونه تنافی باعدل الهی ندارد. زیرا بلاها بر دوسته اند:

الف- قسمتی ازآن ها به دلیل اعمال خود بشر است؛«وَ ما أَصابَکُمْ مِنْ مُصيبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ أَيْديکُمْ وَ يَعْفُوا عَنْ کَثيرٍ» سوره شوری/30 و «ظَهَرَ الْفَسادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذيقَهُمْ بَعْضَ الَّذي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ» سوره روم/41

ب- قسمتی از بلاها که از سوی خداوند نازل می گردد، که سه صورت دارد:

1. برای ظالمان، به جهت ادب و تنبیه آن هاست؛«کَذلِکَ نَبْلُوهُمْ بِما کانُوا يَفْسُقُونَ» سوره اعراف/163
2. برای مومنان، به منظور آزمایش است؛ «وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنينَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً إِنَّ اللَّهَ سَميعٌ عَليمٌ» سوره انفال/17
3. برای اولیای خدا، باهدف ارتقای مرتبه و منزلت آن هاست؛«وَ إِذِ ابْتَلي‏ إِبْراهيمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتي‏ قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمينَ» سوره بقره/124

این اقسام سه گانه ی بلا در حدیثی از امام علی «علیه السلام» بیان شده است؛«البلاء للظالم أدب و للمومن امتحان و للانبیاء درجه»_{(بحارالانوار، ج67، ص235)}

_{پی نوشت:برگرفته ازکتاب250 سخن از قرآن کریم، تألیف اکبر دهقان، موسسه انتشارات حرم، چاپ اول، قم، 1390.}